Τεράστια η διαφορά!

Γράφει ο Δημήτρης Αμούντζιας

Τελικά, πάρα πολλοί διαψευστήκαμε όσον αφορά για τα υποτιθέμενα στοιχεία ποιότητας που θα είχε ο συγκεκριμένος αγώνας. Δεν ήμασταν λίγοι οι οποίοι υποστηρίζαμε ότι ο «Δικέφαλος» της Θεσσαλονίκης θα δυσκολεύονταν απέναντι στη φθιωτική ομάδα, αφού η τελευταία θα αγωνίζονταν με πολλά τρεξίματα, δυναμικά αλλά αθλητικά τρεξίματα, πρέσινγκ σε όλα τα μήκη και πλάτη του γηπέδου, διπλή ζώνη άμυνας και ταχύτατες αντεπιθέσεις.

Μάλιστα, δεν έλειπαν και εκείνοι που θεωρούσαν πιθανό αποτέλεσμα μια ισοπαλία, όπως και οι λίγοι που μιλούσαν για νίκη της ομάδας μας. Ο αθλητισμός και ειδικότερα το πρώτο των σπορ, δίνει την ευκαιρία και το σκεπτικό να πιθανολογεί κάποιος ένα από τα τρία αποτελέσματα, σύμφωνα με το «πιστεύω» του για συγκεκριμένο παιχνίδι. Κάτι αντίστοιχο συνέβαινε και στα διάφορα ποδοσφαιρικά στέκια της πόλης μας, στα οποία κάποιοι μιλούσαν και για συντριβή του συλλόγου μας. Τίποτα όμως από όλα τα παραπάνω δεν επαληθεύτηκε.

Γιατί μπορεί να ήταν αντίπαλες δυο ομάδες της ίδιας κατηγορίας, αλλά εντελώς διαφορετικής ισχύος, εντελώς διαφορετικού αθλητικού διαμετρήματος. Και με την έναρξη της συνάντησης βγήκαν στην επιφάνεια από το πρώτο λεπτό της οι αρνητικές διαφορές των δύο πιο πάνω συλλόγων. Από πού να αρχίσουμε και πού να τελειώσουμε! Από την ιστορικότητά τους; Από την παρουσία τους στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο κι όχι μόνο; Από την εμπειρία τους σε ελληνικό και ευρωπαϊκό χώρο; Από την οργάνωση; Από το μπάτζετ των δύο συλλόγων; Από, από, από…

Κατά την ταπεινή μου άποψη πριν τον αγώνα οι αισιόδοξοι και υπεραισιόδοξοι φίλαθλοι του λαμιώτικου ποδοσφαιρικού συγκροτήματος, «έπεσαν» έξω σε όλα τους. Η ταπεινή τους άποψη για ένα καλό αποτέλεσμα στην ιστορική Τούμπα, αποδείχθηκαν μόνο λόγια και σκέψεις. Τίποτε άλλο! Ακόμη κι αυτή η αγωνιστικότητα των παικτών μας, δεν υπήρξε στο σημείο που θα θέλαμε ή τουλάχιστον δεν άφησαν οι αντίπαλοι να φανεί. Για μια ακόμη φορά ο μεν γηπεδούχος απέδειξε ότι είναι μια πολύ σπουδαία ομάδα, η δε φιλοξενούμενη ότι είναι ένα συγκρότημα στο χώρο του ποδοσφαίρου που τώρα ανοίγει την πόρτα του «σαλονιού» των πολύ καλών ελληνικών κλαμπ του είδους!

Και για να είμαστε σωστοί και λογικοί, αφήνοντας τον φανατισμό και την ποδοσφαιρική τύφλωση στην άκρη, το τελικό σφύριγμα του διαιτητή θα βρει τους υγιώς σκεπτόμενους φιλάθλους μας, να ξεκαθαρίσουν ότι η ομάδα μας μπορεί να είναι στο χώρο της “SUPER LEAGUE” ένα πολύ καλό σύνολο με λαμπρά στοιχεία τα οποία δίνουν αισιοδοξία για το μέλλον, αλλά δεν είναι ακόμη μεγάλη ομάδα! Άλλο πολύ καλή κι άλλο μεγάλη. Τα δύο αυτά λεκτικά μεγέθη δεν είναι ούτε συνώνυμα ούτε ταυτόσημα. Η αγαπημένη μας ομάδα μέχρι τώρα έχει καλή παρουσία στο κορυφαίο ποδοσφαιρικό μας πρωτάθλημα, αλλά ακόμη γαλουχείται, προσπαθεί, αγωνίζεται προκειμένου να εδραιωθεί στον χώρο και να γίνεται μέρα με τη μέρα σωστή ομάδα με θετική παρουσία σε όλους τους ποδοσφαιρικούς τομείς.

Αρχίζοντας, λοιπόν, ο αγώνας της Τούμπας, διακρίναμε από την μέναρξη του αγώνα διαφορές μεταξύ τους οι οποίες διαφορές είχαν αρκετά μεγάλες ποιοτικές αποστάσεις. Και ναι μεν οι παίκτες μας προσπαθούσαν κι αγωνίζονταν για το καλύτερο, αλλά … Απέναντί μας είχαμε πολύ καλούς ποδοσφαιριστές που βρίσκει ο ένας τον άλλον με τα μάτια κλειστά, παίζουν σαν να είναι ένας παίκτης και το καταπληκτικότερο για τον ελληνικό χώρο; ΄Ότι ο ΠΑΟΚ χρησιμοποιεί άλλη ομάδα στις ευρωπαϊκές του υποχρεώσεις κι άλλη στις αντίστοιχες ελληνικές. Με την ομάδα μας η Θεσσαλονικείς ξεκίνησαν το παιχνίδι έχοντας μόνο τρεις παίκτες από τους θριαμβευτές της Φραγκφούρτης. Κι όμως οι αντίπαλοί μας όποτε ήθελαν έκαναν επιθέσεις, όποτε ήθελαν έμπαιναν στην περιοχή μας, όποτε ήθελαν έβαζαν γκολ ή έχαναν μεγάλες ευκαιρίες προκειμένου να σκοράρουν. Το προπονητικό τιμ των «ασπρόμαυρων» έχει δημιουργήσει δυο πολύ καλές ομάδες που αποδίδουν την ίδια ποιότητα ποδοσφαίρου και μπορούν να επιβληθούν σε οποιονδήποτε αντίπαλο.

Απέναντι στη ομάδα αυτή, στάθηκε ή καλύτερα προσπάθησε να σταθεί η δική μας ομάδα, αλλά παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των παικτών μας, δεν τα καταφέραμε. Βέβαια, τα κενά της ομάδας μας για άλλη μια φορά «φώναζαν» τόσο πολύ, ώστε πιστεύω οι αρμόδιοι του συλλόγου μας να άκουσαν τις φωνές αυτές και να ενεργήσουν κατάλληλα στην μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου. ΄Ομως θα πρέπει να τονίσουμε για πολλοστή φορά ότι κατά τον Ιανουάριο γίνονται λίγες προσθήκες σε μια ομάδα κι όχι η ομάδα από την αρχή. Θα πρέπει επιτέλους όλοι μας να καταλάβουμε ότι οι ομάδες γίνονται το καλοκαίρι κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας κι όχι στη μέση της σεζόν όπου γίνονται απλά προσθήκες παικτών, αν υπάρχει ελεύθερη ποιότητα, και τίποτε περισσότερο. Βέβαια, καλύπτονται κάποια κενά αλλά σε καμιά περίπτωση δεν δημιουργείται ομάδα από την αρχή. ΄Οσοι ασπάζονται την τελευταία άποψη, θεωρώ ότι έχουν λάθος. Και το λάθος αυτό δε θα πρέπει να το διαιωνίζουν και να το υποστηρίζουν αν πρώτα δε διαβάσουν τη γνώμη κορυφαίων στον κόσμο προπονητών πάνω στο θέμα αυτό!!!

Είναι καιρός πλέον να καταλήξουμε σε σαφή συμπεράσματα. Η ομάδα μας βρίσκεται για τα καλά στον δρόμο της ανόδου, με την πάροδο του χρόνου γίνεται καλύτερη, αλλά ακόμη δεν έχει γίνει «μεγάλη ομάδα» στο χώρο της “SUPER LEAGUE”! Mάλιστα, το μέχρι τώρα πρωτάθλημα έχει αποδείξει ότι υπάρχει αισθητή, πολύ μεγάλη διαφορά μεταξύ των πέντε (5) ομάδων με τις υπόλοιπες. Δεν υπάρχουν κοινά σημεία-στοιχεία. Εκτός βέβαια από τις εκπλήξεις οι οποίες κι αυτές «φιγουράρουν» συχνά στο κορυφαίο των αθλημάτων!