Μπορούν να δικαιολογηθούν τα 23 γκολ σε έξι ματς;

Το κάτι παραπάνω ο ΠΑΣ Λαμία φέτος το έκανε, εξασφαλίζοντας την συμμετοχή του στα πλέι-οφ για πρώτη φορά στην ιστορία του. Αυτό είναι δεδομένο και δεν αλλάζει ότι και να γίνει μέχρι το τέλος της σεζόν. Απέχει πολύ όμως από την εικόνα… Μυκόνου που παρουσιάζει στο μίνι-πρωτάθλημα η ομάδα μας.

Διότι οι αντιδράσεις του κόσμου είναι ιδιαίτερα ήπιες με αυτό που βλέπουν από τα τέλη Μαρτίου και έπειτα. Με κάποια… ψήγματα ανταγωνιστικότητας, αυτό που παρακολουθούμε, είναι τη Λαμία να έχει πάει διακοπές. 23 γκολ παθητικό σε έξι παιχνίδια. Δηλαδή 3,8 γκολ ανά παιχνίδι; Αρκεί αυτό!

Δυστυχώς η εικόνα που παρουσιάζουν οι «κυανόλευκοι» δεν τιμά καθόλου την ιστορία της ομάδα μας, βαδίζοντας πως τα 60α γενέθλια της.

Υπάρχουν ελαφρυντικά; Σαφώς και υπάρχουν! Η αποχώρηση του Καρλίτος σε πρώτο χρόνο, εκείνη του Ακούνια σε δεύτερο και η έλλειψη κινήτρου. Είναι δικαιολογία όμως αυτά; Πως δικαιολογείς το γεγονός ότι… μαζεύεις πεντάρες και τριάρες; Δεν σέβεσαι τον κόσμο που σε ακολουθεί και σε στηρίζει;

Εντάξει για το τελευταίο, θα μπορούσαν πολλά να ειπωθούν μετά και τη χθεσινή εικόνα στις κερκίδες του «Αθανάσιος Διάκος». Επιλέγω να μην το κάνω στην παρούσα φάση, διότι οι υποχρεώσεις του συλλόγου «τρέχουν». Αυτό που σηνέβη με τα εισιτήρια όμως είναι ντροπή και ξεφτίλα.

Ο ΠΑΣ Λαμία έχει μπροστά του τέσσερα ακόμα παιχνίδια στα πλέι-οφς και κινδυνεύει να σπάσει κάθε αρνητικό ρεκόρ στη διαδικασία. Να γίνει δηλαδή η ομάδα που δεν μάζεψε ούτε βαθμό -και ενώ σίγουρα είναι το απόλυτο φαβορί να γίνει εκείνη που έχει δεχτεί τα πιο πολλά γκολ. Ακόμα και ο Βόλος πέρυσι πήρε έναν βαθμό και μάλιστα μέσα στη Λεωφόρο.

Και στην τελική, είναι κανείς χαρούμενος με αυτό που βλέπει από την ομάδα; Είναι κανείς ικανοποιημένος ότι έκανε ότι μπορούσε για να παρουσιάσει η ομάδα ανταγωνιστική εικόνα; Γιατί εγώ -και νομίζω οι περισσότεροι- το αντίθετο νιώθουμε.