Ακολουθήστε μας:

ΛΑΜΙΑ ΟΛΕ

Κέρδισε αξιοπρέπεια, τώρα ανταπόδοση… φιλοξενίας!

Είναι ίσως μία από τις ελάχιστες φορές τους τελευταίους μήνες, που τελειώνει αγώνας του ΠΑΣ Λαμία και νιώθουμε μια κάποια ικανοποίηση. Το έχουμε πει πάρα πολλές φορές πως ο κόσμος αυτής της ομάδας δεν είναι κόσμος της νίκης. Είναι κόσμος της προσπάθειας. Και η Λαμία χθες αγωνίστηκε σαν ομάδα.

Συμφωνούμε πως η ουσία μετράει στο ποδόσφαιρο. Και πρακτικά η Λαμία επέστρεψε από την Αρκαδία χωρίς να έχει κερδίσει τίποτα «χειροπιαστό». Κέρδισε όμως κάτι άλλο, που στην παρούσα φάση έχει κι αυτό τη σημασία του. Οι παίκτες του Θανάση Στάικου με την εικόνα τους στο «Θεόδωρος Κολοκοτρώνης», κέρδισαν το δικαίωμα να λένε ότι προσπάθησαν. Κι ας είχαν τα πάντα εναντίον τους. Τον καιρό, τα ανεκδιήγητα φαλτσοσφυρίγματα και φυσικά έναν πολύ αξιόμαχο και ποιοτικό αντίπαλο…

Δεν λέω ότι μας μάγεψαν, ή ότι μας έκαναν να νιώθουμε γεμάτοι. Λέω πως είδαμε προσπάθεια. Είδαμε στο χορτάρι να μην αποτυπώνεται η βαθμολογική διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στις δύο ομάδες. Και είδαμε παιδιά που έχουν ακούσει πολλά, να ανταποκρίνονται και με το παραπάνω. Μια τέτοια περίπτωση ας πούμε ήταν χθες ο Γιαννούτσος. Επίσης είδαμε πως οι δύο μεταγραφές του Γενάρη που αγωνίστηκαν στα μπακ, οι Σουρλής και Σόρια ήταν πιθανότατα από τους κορυφαίους στο γήπεδο. Και ο Τσάβες έδωσε αέρα στην επιθετική γραμμή, που πιθανότατα θα μας χρειαστεί στα play out.

Τέλος πάντων, η ομάδα μας έδειξε πως δεν έχει πετάξει λευκή πετσέτα, όπως μουρμουράνε οι τριγύρω. Και έχει δίκιο ο κόουτς! Με τέτοια εικόνα έχει ελπίδες η ομάδα. Ελπίδες ότι ακόμα κι αν πέσει, θα το κάνει με αξιοπρέπεια. Στην τελική, δεν έχει τελειώσει τίποτα ακόμα. Μαθηματικά, ουσιαστικά και όπως αλλιώς θέλετε… Γενικά, η χθεσινή εικόνα, ήταν εικόνα ομάδας. Ανθρώπων που τιμάνε την ομάδα με της οποίας τη φανέλα αγωνίζονται. Κι ας έχασαν. Δεν έχει να τους προσάψει κανείς τίποτα. Ούτε με κατεβασμένα χέρια το έκαναν, ούτε με αντιποδόσφαιρο. Το έκαναν παίζοντας μπάλα -όσο μπορούσαν με τον καιρό αυτό- στην έδρα μιας ομάδας που φέτος διεκδικεί Ευρώπη. Ήταν ανώτεροι σε μεγάλα διαστήματα και δικαιούνταν κάτι παραπάνω.

Απαράδεκτη η αποβολή

Εδώ θα έπρεπε να γίνει και μια τεράστια αναφορά στην διαιτησία που για ακόμα μια φορά είχε φέτος ο ΠΑΣ Λαμία. Διότι εδώ βλέπουμε ένα μοτίβο που όχι απλά επαναλαμβάνεται, αλλά γίνεται σε όλα τα παιχνίδια της Λαμίας. Ειδικότερα χθες, έχω δει την φάση της αποβολής του Βιτλή πάνω από δέκα φορές. Και πραγματικά δεν υπάρχει κίτρινη κάρτα. Βασικά, δεν υπάρχει επαφή.

Η μόνη λογική εξήγηση που μπορώ να βρω εγώ λοιπόν, είναι πως ο κ. Τσαγκαράκης ήθελε να ισοφαρίσει την αποβολή του Αστέρα. Γιατί εκεί δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς. Ο Έντερ πήγε με τις τάπες στον Κλωναρίδη. Κι ας μην το ήθελε, έκανε επικίνδυνο παίξιμο.

Θα αναφερθώ και στην τελευταία φάση του πρώτου μέρους. Γιατί και εκεί θεωρώ πως υπάρχει καραμπινάτη παράβαση. Ωστόσο ακόμα και το συνδρομητικό απέφυγε να το δείξει. Ίσως γιατί ήταν η τελευταία φάση του ημιχρόνου… Η αλήθεια είναι πως στο μοναδικό ριπλέι που έδειξε το κανάλι, ο Ντελί μου φαίνεται πως πάτησε τον Σουρλή. Αυτός ήταν και ο λόγος της έντασης και αυτό κατάλαβα να έγινε. Για αυτό θεωρώ πως έπρεπε να εξεταστεί για πέναλτι η συγκεκριμένη φάση.

Έχουμε μάθει δυστυχώς να ζούμε με τέτοιες διαιτησίες φέτος. Σαν να έχουν βάλει στο στόχαστρο τη Λαμία και να την χτυπάνε σε κάθε της παιχνίδι. Προσπαθώ να ανακαλέσω μία φορά φέτος που δεν υπήρξαν διαμαρτυρίες και πραγματικά δεν θυμάμαι.

Με το ίδιο νόμισμα

Όπως και να έχει, η Τρίπολη τελείωσε, οι βαθμοί δεν ήρθαν και πάμε παρακάτω. Η αλήθεια είναι πως το παιχνίδι που ακολουθεί την άλλη Δευτέρα, οι Λαμιώτες το περιμέναμε έναν ολόκληρο γύρο. Γιατί το σωματείο που έχουμε απέναντι μας, μας έχει δώσει όλους τους λόγους του κόσμου για να το βλέπουμε απέναντι μας. Να το βλέπουμε εχθρικά.

Εδώ τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Είμαστε υπέρ της παρουσίας φιλοξενούμενων στο «Αθανάσιος Διάκος» με όλη μας την ψυχή. Αλλά το σωστό και τίμιο θα ήταν αν κατατεθεί αίτημα του Λεβαδειακού, οι άνθρωποι της ΠΑΕ να αρνηθούν να τους δώσουν εισιτήρια. Αυτό είναι το σωστό θα πω εγώ! Διότι εμείς ούτε μνήμη χρυσόψαρου έχουμε, ούτε μας νοιάζουν οι ευγένειες. Κανείς στη Λαμία δεν έχει ξεχάσει την αντιμετώπιση του πρώτου γύρου. Δεν ξεχάσαμε τις ειρωνίες περί έργων και την άρνηση σε 200 άτομα να ταξιδέψουν στη Λιβαδειά. Σε ένα μισοάδειο γήπεδο. Και γενικότερα δεν ξεχάσαμε τα όσα συνέβησαν σε εκείνο το παιχνίδι.

Είμαι βέβαιως πως οι άνθρωποι της Λαμίας δεν θα καταφύγουν στις τακτικές που είχαν χρησιμοποιήσει αυτοί στο παιχνίδι του πρώτου γύρου. Η Λαμία στο γήπεδο της δεν έχει ανάγκη ούτε μπράβους, ούτε διαιτητές Παπαπέτρου για να τους κερδίσει. Αυτοί χάνουν με το που βγαίνουν από την καταπακτή… Και αυτό πρέπει να πάθουν και την άλλη Δευτέρα. Να δούμε ένα γήπεδο στα κάγκελα και μια ομάδα που θα γυαλίζει το μάτι της.

Δεν χρειάζεται καμία ενέργεια που θα μπορούσε να βλάψει την ομάδα. Χρειάζεται συσπείρωση και φωνή. Όπως πριν δύο χρόνια που τους στείλαμε στη Super League 2 με αδιανόητα ειδωνικό τρόπο.  Κι ας στείλει η ΚΕΔ πέντε Παπαπέτρου να σφυρίξουν την Δευτέρα. Ο ΠΑΣ Λαμία, με τον κόσμο του, στο γήπεδο του είναι ομάδα top tier και ας παίζει με παιδιά από την Κ17…

0
0
votes
Article Rating
Subscribe

Notify of

guest



0 Comments


Oldest

Newest
Most Voted

Inline Feedbacks
View all comments

Καντε κλίκ για σχόλιο
0 0 votes
Article Rating
Subscribe
Notify of
guest
0 Comments
Oldest
Newest Most Voted
Inline Feedbacks
View all comments

ΛΑΜΙΑ ΟΛΕ