Τουράμ: «Μας έδωσε αυτοπεποίθηση ο Μάντζιος»!

Πρωταγωνιστής της Λαμίας στη νίκη επί του Βόλου την περασμένη Δευτέρα ήταν ο Ροτζέριο Τουράμ.

Ο Βραζιλιάνος επιθετικός ήταν αυτός που με το γκολ που σημείωσε, χάρισε στην ομάδα μας την παρθενική φετινή της νίκη στο πρωτάθλημα. Μιλώντας λοιπόν στο «Gazzetta.gr», ο 28χρονος εξέφρασε τη χαρά του. Τόσο για το τρίποντο, όσο και για το γκολ που σημείωσε.

Παράλληλα, στάθηκε στην πίεση που είχε αυτός και οι υπόλοιποι της μεσοεπιθετικής γραμμής, εξέφρασε ωστόσο την αισιοδοξία του πως πλέον -και μετά την πρώτη νίκη- οι «κυανόλευκοι» θα απαλλαχθούν από το έξτρα άγχος.

Στάθηκε στην αλλαγή προπονητή, αναφέροντας πως ο Άκης Μάντζιος έχει βοηθήσει σε επίπεδο αυτοπεποίθησης τα αποδυτήρια, ενώ μίλησε και για την αλλαγή του συστήματος που τον βοήθησε να πάρει περισσότερες πρωτοβουλίες.

Αναλυτικά:

-Πώς ήταν η ατμόσφαιρα μεταξύ σας μετά το τέλος του ματς κόντρα στον Βόλο;

«Ήμασταν πολύ χαρούμενοι στα αποδυτήρια. Γιατί είχαμε τεράστια ανάγκη να κερδίσουμε σε αυτό το ματς.

Πριν το παιχνίδι υπήρχε λίγη πίεση. Φέρναμε μόνο ισοπαλίες και έπρεπε να πάρουμε επιτέλους τη νίκη. Είχαμε τις ευκαιρίες ειδικά στα εντός έδρας παιχνίδια αλλά δεν παίρναμε μόνο το βαθμό, Υπήρχε πίεση στο μυαλό μας όμως είπαμε ότι δεν θα δώσουμε την μπάλα στον αντίπαλο, θα καλύψουμε σε όλο το εύρος του γηπέδου και θα κερδίσουμε.

Παίξαμε πολύ καλά, ξεκινήσαμε καλά και δείξαμε ότι θέλαμε τη νίκη, κάναμε πολλές ευκαιρίες προς τον αντίπαλο, δεχθήκαμε και 1-2 από τον Βόλο αλλά είχαμε περισσότερες».

-Το δικό σου γκολ πόσο πιο έντονα έκανε τα συναισθήματα σου για αυτή τη νίκη;

«Όσον αφορά το γκολ μου, ήταν πολύ σημαντικό, διότι υπήρχε επίσης μεγάλη πίεση στους επιθετικούς επειδή δεν σκοράραμε στα προηγούμενα παιχνίδια και όταν συνέβαινε αυτό μας τρέλαινε. Αλλά δουλεύουμε κάθε μέρα πολύ σκληρά, ως ομάδα».

-Βοήθησε στην εικόνα της ομάδας έστω και μέσα σε δύο εβδομάδες η έλευση του Άκη Μάντζιου; Τι ήταν αυτό που άλλαξε πιστεύεις προς το καλύτερο;

«Πιστεύω πως παίζει ρόλο η αλλαγή coach. Έπαιζα καλά και με τον προηγούμενο προπονητή, κι εκείνος ήταν καλός όμως ο Άκης Μάντζιος μας δίνει μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Άλλαξε τον σχηματισμό, από τριάδα στην άμυνα παίζουμε με τετράδα πλέον και για μένα είναι ευκολότερο να παίζω με τέσσερις πίσω. Είναι και οι δύο πολύ καλοί τύποι, ίσως έφταιξε και η τύχη».

-Σε βοήθησε η αλλαγή σχηματισμού και στη μεσοεπιθετική γραμμή;

«Είναι επίσης σημαντικό ότι παίζω με έναν επιθετικό από πίσω μου. Σίγουρα, διότι σε υποστηρίζουν. Αν είμαι εγώ ο προωθημένος, ο παίκτης πίσω μου θα με στηρίξει όταν έχω την μπάλα και μπορώ να του την πασάρω. Είναι πάντα καλύτερο να έχεις ένα στήριγμα».

-Μπορεί αυτή η νίκη να αποτελέσει την αρχή για μια νέα πορεία;

«Πιστεύω ότι τώρα που η πολλή πίεση έφυγε από πάνω μας, θα μπορέσουμε να πάρουμε κι άλλες νίκες και δουλεύουμε πολύ για αυτό.

Ξέρω ότι δεν θα είναι εύκολο. Όμως, το πιστεύουμε πλέον και θα είμαστε πιο ελεύθεροι πνευματικά. Ελπίζω ότι από δω και στο εξής θα πάνε όλα πολύ καλύτερα»

-Πώς προέκυψε το Τουράμ; Έχει όντως να κάνει με το επίθετο που μου έρχεται στο μυαλό;

«Όταν ήμουν μικρός, μια μέρα που παίζαμε ποδόσφαιρο στο μέρος που μεγάλωσα στην Βραζιλία, ένας φίλος μου με φώναξε Τουράμ γιατί πίστευε ότι έμοιαζα στον γνωστό ποδοσφαιριστή από την Γαλλία, τον Λιλιάν Τουράμ. Και ξέρεις φίλε, στην Βραζιλία αν αποκαλέσεις κάποιον με άλλο όνομα και κάποιος άλλος το ακούσει, θα σου μείνει αυτό το όνομα, στα σίγουρα. Δεν τους αρέσει να σε φωνάζουν με το κανονικό σου όνομα, προτιμούν τα παρατσούκλια. Έτσι λοιπόν το κράτησα μέχρι τώρα. Είναι και ωραίο όνομα άλλωστε (γέλια)».

-Ανάμεσα στις ομάδες που έχεις αγωνιστεί ήταν και η Σαπεκοένσε και μάλιστα είχες κρατήσει και δεσμούς από το πέρασμα σου. Πώς είχες ζήσει το φριχτό διάστημα μετά το αεροπορικό δυστύχημα;

«Ναι, ήταν τρελό… Γνωρίζω μερικά από τα άτομα που ζουν ακόμη, όμως μέχρι σήμερα δεν έχω καταφέρει να τους συναντήσω ξανά. Όμως είναι ακόμα τα φιλικά μου πρόσωπα. Ήταν μια πολύ δύσκολη στιγμή, φίλε… Κάποιες φορές προσπαθώ να ξεχάσω, όμως είναι αδύνατον να σκεφτώ την Σαπεκοένσε χωρίς να θυμηθώ όσα έγιναν. Όσο γίνεται προσπαθώ να ξεχάσω και είμαι σίγουρος ο Θεός τους προσέχει.

Καθώς είχα την ευχαρίστηση να υπερασπιστώ αυτόν τον σύλλογο, αφήνω εδώ τα συναισθήματα μου για όλα τα θύματα της Σαπεκοένσε. Μακάρι ο Θεός να τους έχει σε καλό μέρος. Αμήν…»