Στο μέλλον καλύτερα!

Γράφει ο Δημήτρης Αμούντζιας

Όσοι έχουν διαβάσει τις απόψεις μου για τον αγώνα του Π.Α.Σ. «ΛΑΜΙΑ» 1964 εναντίον του «ΠΑΝΣΕΡΡΑΪΚΟΥ», πιστεύω πως όλοι πια θα συμφωνούν με αυτά που έγραφα και υποστήριζα.

Και με κάθε σοβαρότητα πια θεωρώ ότι θα πρέπει να αναρωτηθούμε αν η ομάδα μας έχει την πρέπουσα φυσική κατάσταση ή όχι. Δεν είναι δυνατόν σε τρία συνεχόμενα παιχνίδια η ομάδα μας να δείχνει αξιοζήλευτα επίπεδα απόδοσης για ένα μόνο ημίχρονο και το άλλο η απόδοσή της να μειώνεται πολύ αισθητά λες κι αγωνίζεται άλλος σύλλογος. Δεν μπορεί να εξηγηθεί η συγκεκριμένη κατάσταση γιατί τους τρεις τελευταίους αγώνες έχουμε πάρει μόνο δυο βαθμούς και με ομάδες στα μέτρα μας. Δεν μπορεί σε κάθε μας συνάντηση να αναδεικνύουμε σε ήρωες όλους τους αντίπαλους ποδοσφαιριστές και συνάμα να τους δίνουμε τον τίτλο των πρωταθλητών στο δρόμο των 100 μέτρων.

Μάλιστα, κάποιος θα πρέπει να πει στα αμυντικά μας χαφ ότι δεν αφήνουμε ΠΟΤΕ τους αντιπάλους μας να κάνουν σουτ χωρίς αντίπαλο και με απόλυτη ελευθερία έξω από τη μεγάλη περιοχή. Γιατί τόσο μέσα στο Βόλο όσο και μέσα στην Κηφισσιά (γήπεδο Καισαριανής) δεχθήκαμε τέρματα με τους αντιπάλους σκόρερς να πραγματοποιούν τα σουτ χωρίς να τους μαρκάρει κανένας. Κι ευτυχώς για την ομάδα μας ότι στο τελευταίο παιχνίδι αγωνίσθηκε ο διεθνής Κυριάκος Παπαδόπουλος ο οποίος μας έσωσε στην κυριολεξία από τρία σίγουρα τέρματα.

Και σε όσους δεν το αντιλήφθηκαν θα τους πληροφορήσω ότι ο στόπερ μας τρεις φορές έπεσε με αυτοθυσία στα πόδια των αντιπάλων του οι οποίοι βρίσκονταν σε θέση βολής και μια ανάσα από το τέρμα μας και το γκολ. Δεν ξέρω τι συμβαίνει, αλλά στην ομάδα μας μετά τον εκπληκτικό μας αγώνα εναντίον του «Άρη» Θεσσαλονίκης παρατηρούμε την πραγματική «Λαμία» μόνο για 45 λεπτά. Τα άλλα 45′ είμαστε άλλη ομάδα στην κυριολεξία. Κι ενώ εμείς οι φίλαθλοι της ομάδας μας αναρωτιόμαστε γιατί συμβαίνει αυτό, φθάσαμε στο σημείο για πρώτη φορά μετά το 1966 οι οπαδοί μας να φωνάζουν «έληξε» στο ματς με τον Ο.Φ.Η. κι ενώ το σκορ ήταν ισόπαλο. Κι επιπλέον άκουσα από αρκετούς να λένε ότι ευτυχώς που τραυματίσθηκε και βγήκε ο Ντικό, διαφορετικά θα χάναμε.

Βέβαια, ο κ. Πανουργιάς Παπαϊωάννου για μια ακόμη φορά έβαλε το χέρι βαθιά στην τσέπη του κι ενίσχυσε την ομάδα μας με ποδοσφαιριστές εγνωσμένης αξίας τα ονόματα των οποίων έχουν κάνει ιδιαίτερη αίσθηση στο Πανελλήνιο. Και να μη βγει κανένας και να υποστηρίξει ότι λέω κάτι εναντίον του τεχνικού τιμ. Ποτέ δεν έχω μπει στο «τρυπάκι» αυτό κι ούτε θα μπω ποτέ, απλούστατα γιατί δεν είμαι ούτε γυμναστής ούτε προπονητής. Απλά γράφω ό,τι βλέπω κι ότι θα πρέπει να βελτιωθούμε ώστε να έχουμε την ίδια πολύ καλή απόδοση σε όλη τη διάρκεια των συναντήσεων.

Όμως είμαι πολύ σίγουρος ότι με τους νεοαποκτηθέντες στη σύνθεση, η «κυανόλευκη» ομάδα μας θα αλλάξει επίπεδο απόδοσης και θα πάει, φυσικά, σε ανώτερο. Άλλωστε τόσο η απόκτηση του Καρλίτος το καλοκαίρι όσο και η τωρινή απόκτηση του μεγάλου διεθνή Ρώσου Τζαγκόεφ, έχουν ταράξει τα νερά του ελληνικού ποδοσφαίρου. Σπουδαίος είναι κι ο πρώην αριστερός ακραίος αμυντικός του ΠΑΟΚ Σίνγκλεϊ, όπως κι ο αριστεροπόδαρος άλλοτε ποδοσφαιριστής του «Παναιτωλικού» Πέδρο Αμαράλ, ο οποίος αγωνίζεται με την ίδια άνεση τόσο στο αριστερό άκρο της άμυνας, όσο και σαν αριστερός στόπερ.

Μάλιστα, στον αγώνα εναντίον της «Κηφισσιάς» θα πρέπει να κάναμε φετινό ρεκόρ λανθασμένων μεταβιβάσεων. Τι πράγμα ήταν αυτό; Ποτέ δεν είχα ξαναδεί τον Π.Α.Σ. να κάνει λάθος τόσες πολλές μεταβιβάσεις. Νομίζω ότι κι αυτό το θέμα θα απασχολήσει τον προπονητή μας κ. Λεωνίδα Βόκολο.

Και κάτι ακόμη για την τάξη: «Τον αγώνα στις Σέρρες δεν τον χάσαμε στις λεπτομέρειες αλλά τον απωλέσαμε γιατί ο «Πανσερραϊκός» ήταν πολύ καλύτερός μας και οι παίκτες πήγαιναν με «χίλια» πάνω στην μπάλα και φυσικά ήταν οι νικητές των μονομαχιών. Θέλω να πιστεύω ότι η απόδοσή μας θα βελτιωθεί αισθητά με την προσθήκη των νέων παικτών και φυσικά δε θα χάνουμε βαθμούς «τζάμπα και βερεσέ»!!! Γιατί τόσο στο Βόλο όσο και στην Κηφισσιά χάσαμε στις καθυστερήσεις τέσσερες ολόκληρους βαθμούς τους οποίους εύχομαι να μην αναζητήσουμε στο μέλλον.