Ε, όχι πάλι!!!

Γράφει ο Δημήτρης Αμούντζιας

Και ενώ ο διαιτητής της συνάντησης «ΠΑΣ ΛΑΜΙΑ – ΠΑΝΣΕΡΡΑΪΚΟΣ» σφύριζε τη λήξη του αγώνα, ο φωτεινός πίνακας του «Αθανάσιος Διάκος» έγραφε ξεκάθαρα 0-2. ΄Ενα σκορ το οποίο έδειχνε το συγκρότημα της Βόρειας Ελλάδας να φεύγει αλώβητο από τη φθιωτική έδρα και να επιστρέφει στη βάση του με ικανοποίηση και χαρά! Και τούτο γιατί οι φιλοξενούμενοι ήταν σαφώς ανώτεροι από την ομάδα μας η οποία πραγματοποίησε το χειρότερο φετινό της παιχνίδι. Προσωπικά, θεωρούσα ότι η κακή εμφάνιση και η ήττα μας από τον γειτονικό Ν.Π.Σ. «ΒΟΛΟΣ» θα ήταν η τελευταία. Ξεγελάστηκα ή μάλλον έπεσα έξω γιατί γελάστηκα από τις τελευταίες θετικές εμφανίσεις μας και τα άψογα αποτελέσματα τα οποία σημειώσαμε.

Κι όμως. ΄Οσοι διαβάζουν τα άρθρα αυτά, θα διαπίστωσαν ότι αυτά που έλαβαν μέρος κατά τη διάρκεια του αγώνα, τα είχαμε επισημάνει και μάλιστα είχαμε «χτυπήσει» τον κώδωνα για τον κίνδυνο που πιθανότατα θα διέτρεχε η λαμιώτικη ομάδα. Είχαμε σημειώσει και τα υπέρ και τα κατά των Σερραίων, κάνοντας ιδιαίτερη μνεία στην ποδοσφαιρική αξία του Αιγύπτιου διεθνή μεσοεπιθετικού Αμρ Ουάρντα. Κι όχι μόνο αυτό. Οι «ερυθρόλευκοι» ήταν σαφώς ανώτεροι από τη δική μας ομάδα σε όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού, πιο τεχνίτες, περισσότερο πεισματάρηδες δείχνοντας από την αρχή του παιχνιδιού ότι ήρθαν για τη νίκη, θα παλέψουν γι΄αυτή και τελικά θα την κατακτήσουν πανάξια και οπωσδήποτε δικαιότατα. Βέβαια, μπορεί κάποιος να ισχυρισθεί ότι οι φιλοξενούμενοι φάνηκαν τόσο πολύ σαν ομάδα, γιατί ο αντίπαλός της ουσιαστικά δεν υπήρχε στον αγωνιστικό χώρο. Ναι, φίλοι μου, η ομάδα μας απουσίαζε προχθές από τον αγωνιστικό χώρο. Η εμφάνιση που πραγματοποίησε (ποια εμφάνιση δηλαδή, να μην «τσαλαπατάμε» και την εννοιολογική σημασία της λέξης, γι΄ αυτό θα πούμε παρουσία) υπήρξε κάκιστη, απαράδεκτη κι απίθανα αρνητική. Είπαμε, μέσα από τις γραμμές αυτές θα γράφουμε την αλήθεια, όσο κι αν αυτή μας πληγώνει και μας στενοχωρεί. Και κατά την άποψη των φιλάθλων μας, η ομάδα μας μέχρι τώρα έχει πραγματοποιήσει τρεις απαίσιες ποδοσφαιρικές εμφανίσεις. Μία στο Α΄ γύρο μέσα στις Σέρρες όπου χάσαμε με 2-0, μία στην έδρα μας με την ομάδα «ΒΟΛΟΣ» όπου πάλι γευθήκαμε πικρή ήττα με 1-2 και τέλος ξανά με τον «Πανσερραϊκό», προχθές, όπου το συγκρότημά μας όχι μόνο ηττήθηκε, αλλά κυριολεκτικά είχε εξαφανισθεί από τον αγωνιστικό χώρο.

Χρόνια είχα να δω την ομάδα μας να κάνει τόσα πολλά λάθη και σε μεταβιβάσεις και σε συχνότητα πάθους και πείσματος. Σε μια στιγμή νόμισα ότι ο αγώνας ήταν προετοιμασίας και οι παίκτες μας προσπαθούσαν να μην τραυματισθούν. Οι φιλοξενούμενοι αγωνίζονταν χωρίς τρεις πολύ καλούς παίκτες τους και συγκεκριμένα δίχως τους Ντανκερλού, Χατζηστραβό και Μπαϊροβιτς. Ακόμη ο κορυφαίος επιθετικός τους και πρώτος σκόρερ τους ΄Αλεξιτς, αγωνίσθηκε στα μισά του Β΄ μέρους. Από μας απουσίαζε ο Τσιλούλης και σταματάμε εδώ. ΄Ολοι οι άλλοι ήταν παρόντες. Κι όμως ηττηθήκαμε. Μια ήττα την οποία καταφέραμε με το σπαθί μας, με την ανυπαρξία μας, αλλά μήπως και με το «καλαμάκι»; Μήπως η πέρα ως πέρα δικαιότατη νίκη μας σε βάρος του «Ολυμπιακού» μας ώθησε έστω και λίγο να μπούμε καβάλα στο «καλαμάκι»; Δεν ξέρω, αλλά απλά αναρωτιέμαι. Γιατί οι ποδοσφαιριστές όλου του κόσμου μπορεί πολλοί να ζουν από το ποδόσφαιρο, άλλοι μπορεί να είναι επαγγελματίες, αλλά δεν παύουν να είναι «παιδιά» και οι άτιμες οι σειρήνες (πανάθεμά τες) ηχούν πολύ δυνατά στα αυτιά τους.

Να δούμε όμως την εμφάνιση των παικτών μας στο ματς αυτό και περίπου πώς πήγαν σύμφωνα με τη γνώμη του γράφοντα και μόνο.

KOSELEV: Ο γιγαντόσωμος τερματοφύλακάς μας φαίνεται ότι «ματιάσθηκε» από τα θετικότατα σχόλια των φιλάθλων κατά τους τελευταίους αγώνες που πραγματικά ήταν καταπληκτικός. ΄Ομως εναντίον του «Πανσερραϊκού» έκανε ολέθριο σφάλμα σουτάροντας πάνω στον αντίπαλό του και δεχθήκαμε το πρώτο τέρμα. Βέβαια, τέτοια σφάλματα κάνουν πληθώρα τερματοφυλάκων, αλλά εμάς μας ενδιαφέρει η δική μας «στέγη». Στο δεύτερο τέρμα που θα δεχθεί δεν ευθύνεται, αφού μετά το σουτ του Ουάρντα η μπάλα θα βρει στη γάμπα του ΄Αλεξιτς και θα αλλάξει πορεία.

SIMON: Πέρυσι όταν έκανε το ντεμπούτο του με την ομάδα μας, δεν πίστευα στα μάτια μου. «Πώ, πώ, τι παικταρά πήραμε» ψιθύρισα και μέχρι το τέλος ο Ισπανός δεξιός οπισθοφύλακάς μας με δικαίωσε. Φέτος όμως η απόδοσή του έχει παρουσιάσει κάμψη και μάλιστα αισθητή. Δεν ξέρω τι συμβαίνει με τον ποδοσφαιριστή μας, αλλά προχθές πραγματοποίησε τη χειρότερή του εμφάνιση από την ένταξή του στην ομάδα μας.

AMARAL: ΄Αρχισε καλά, αλλά με το πέρασμα του χρόνου, έκανε λάθη, πολλές δε από τις μεταβιβάσεις του ήταν λανθασμένες. Επίσης από την πλευρά του, ιδιαίτερα στο Β΄ μέρος, ο αντίπαλος δεξιός οπισθοφύλακας Δεληγιαννίδης του ξέφυγε αρκετές φορές, με αποτέλεσμα να είναι ιδιαίτερα επικίνδυνος για την εστία μας.

ΚΟΡΝΕΖΟΣ: Ο πανύψηλος κεντρικός αμυντικός μας δεν κατόρθωσε να πραγματοποιήσει εμφάνιση αντάξια αυτής που είχε κάνει εναντίον του «Ολυμπιακού» και του Ο.Φ.Η. Προχθές δεν φάνηκε και γενικά πραγματοποίησε μια μέτρια εμφάνιση.

ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Ο διεθνής μας αρχηγός ήταν αγωνιστικός, αλλά δεν ήταν ο γνωστός μας αμυντικός «ογκόλιθος» άλλων αγώνων. Δεν διακρίθηκε αλλά ούτε υστέρησε. Γενικά πραγματοποίησε μια εμφάνιση μέτρια, που τον παρέσυρε η μετριότητα της ομάδας μας.

SINGLEY: Ο Βραζιλιάνος άσσος μας ενώ μέχρι τώρα είχε διαπρέψει σαν αριστερό μπακ-χαφ, στον συγκεκριμένον αγώνα αγωνίσθηκε στη θέση του δεξιού μέσου. Μπορεί ο προπονητής του να είχε κατά νου το σχέδιό του, αλλά δεν του «βγήκε». Ο άλλοτε παίκτης του ΠΑΟΚ αγωνίσθηκε με πείσμα, αλλά δεν μπόρεσε να βγει από την μετριότητα.

NUNIES: Ο διεθνής με την χώρα του χαφ, υπήρξε σχετικά ο καλύτερος παίκτης μας. Χωρίς να κάνει την επιβλητική εμφάνιση, κράτησε τη θέση του και πέρασε κάποιες καλές μπαλιές. Παρόλα αυτά πραγματοποίησε κι αυτός μερικές λανθασμένες μεταβιβάσεις προς τους συμπαίκτες του.

ΤΖΑΝΔΑΡΗΣ: Δεν μπορούμε να πούμε ότι δεν προσπάθησε. Μάλιστα, αρκετές φορές θα θυμίσει τον χαλκέντερο μέσο μας που τρέχει παντού. ΄Ομως κι αυτός ατύχησε σε πολλές μεταβιβάσεις του με αποτέλεσμα η μπάλα να μη βγαίνει προς τους επιθετικούς συμπαίκτες του.

ΜΑΛΤΣΙ: Πρώτη φορά φέτος τον ξεκίνησε ο προπονητής του, αλλά δεν τον δικαίωσε. Ο «εκπορθητής του Χαριλάου» ήταν φανερό ότι προσπαθούσε, αλλά δεν τα κατάφερε.

ACUNIA: Δεν είχε την απόδοση των άλλων αγώνων. ΄Ετρεξε λιγότερο από τις προηγούμενες φορές, αλλά υπήρξε μαχητικός και διεκδικητής της μπάλας. Θα πρέπει όμως να μην πέφτει κάτω με το παραμικρό, γιατί έτσι κόβονται κάποιες καλές δικές μας επιθέσεις.

SLIVKA: Ο με διαφορά φέτος κορυφαίος παίκτης μας, χθες δεν απέδωσε τα αναμενόμενα. Ξεκίνησε καλά, αλλά γρήγορα έδειξε ότι δεν θα μπορέσει να ανταποκριθεί πλήρως στις απαιτήσεις του αγώνα με αποτέλεσμα ο προπονητής του να τον αντικαταστήσει στο ημίχρονο. Δε γνωρίζουμε αν είχε κάποιο μικρό πρόβλημα τραυματισμού ούτε ο ίδιος ούτε και οι συμπαίκτες του.

TOSIC : Ο άλλοτε διεθνής Σέρβος μεσοεπιθετικός της «θρυλικής» Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, αντικατέστησε τον SLIVKA στο Β΄ ημίχρονο. Πραγματοποίησε μερικές πετυχημένες μπαλιές δείχνοντας ότι η μπάλα δεν ξεχνιέται. Υπήρξαν όμως και μπαλιές (ευτυχώς λίγες) που δεν κατέληξαν στον προορισμό τους. Γενικά είχε θετική παρουσία.

CARLITOS: Ο πρώτος σκόρερ της ομάδας μας αντικατέστησε στο 61΄τον AMARAL και πέρασε στη θέση του «φουνταριστού» κυνηγού. ΄Ομως όλες οι μπαλιές που πήρε ήταν μόνο δύο από τις οποίες πραγματοποίησε ένα ακίνδυνο σουτ.

STANKO: Ο Αμερικανός αμυντικός μας χαφ έπαιξε αντί του Τζανδάρη μετά το 70΄. Γεγονός είναι ότι υπήρξε μαχητικός, αλλά τίποτα παραπάνω αφού η μετριότητα είχε αλυσοδέσει το ποδοσφαιρικό μας συγκρότημα.

MULA: Αντικατέστησε στο 70΄ τον Acunia πραγματοποιώντας από δεξιά δυο-τρεις κοφτές σέντρες-γκολ, ενώ είχε και κάποιες θετικές ενέργειες. Επαναλαμβάνω για πολλοστή φορά ότι ο άνθρωπος ξέρει «κιλά» μπάλα. Απλά θέλει παιχνίδια στα πόδια του.