Έναρξη με χαμόγελα!

Γράφει ο Δημήτρης Αμούντζιας

Άρχισε, λοιπόν, την περασμένη Παρασκευή το πρωτάθλημα της “SUPER LEAGUE” με τον ΠΑΣ «ΛΑΜΙΑ» 1964 να δίνει έναν αρκετά δύσκολο αγώνα μέσα στον Βόλο με τον Ν.Π.Σ. ΄Ένα παιχνίδι που μάλλον ελάχιστοι φίλαθλοι θα περίμεναν να έχει τέτοια ποιότητα! Επί 94΄ η μπάλα ανεβοκατέβαινε με ταχύτητα, οι δε ποδοσφαιριστές και των δύο ομάδων έδωσαν ελπίδες ότι στη συνέχεια θα έχουν ακόμη καλύτερη απόδοση.

Παρά τις ακατάλληλες καιρικές συνθήκες που υπήρχαν εξαιτίας της αρκετής ζέστης, αρκετοί φίλαθλοι έδωσαν το παρών με την ελπίδα να παρακολουθήσουν ένα υπέροχο παιχνίδι, σε γενικές γραμμές! Και πράγματι δικαιώθηκαν όλοι, αφού παρακολούθησαν έναν αγώνα μοναδικής ομορφιάς. Βέβαια, για να πούμε την πικρή αλήθεια, όλοι μας είχαμε τη σιγουριά ότι η συνάντηση θα είναι μικρότερης ποδοσφαιρικής οντότητας, εξαιτίας του γεγονότος ότι είναι πρώτος αγώνας του πρωταθλήματος κι όλες οι ομάδες χρειάζονται πίστωση χρόνου προκειμένου να ξεδιπλώσουν όλες τους τις αρετές! Παρόλα αυτά οι αγωνιζόμενοι ξεπέρασαν τους εαυτούς τους και παρουσίασαν ένα μοναδικό ποδοσφαιρικό θέαμα για αρχή πρωταθλήματος. Κι ενώ η συνάντηση είχε αρχίσει, μέσα στη ροή του χρόνου φαίνονταν ότι η λαμιώτικη ομάδα στέκεται καλύτερα από τον αντίπαλό της. Ομάδα φανερά δουλεμένη αλλά και πειθαρχημένη ήταν αρκετά ανώτερη σε καίρια σημεία του παιχνιδιού, ενώ η τοποθέτηση του Σλίβκα από τον προπονητή κ. Λεωνίδα Βόκολο να πρεσάρει την αντίπαλη άμυνα, είχε σαν αποτέλεσμα να μην μπορούν οι γηπεδούχοι να κατεβάσουν μπάλα. Ο Λιθουανός μέσος έτρεξε πάρα πολύ και μάρκαρε σε κάθε σημείο της ζώνης ευθύνης του. Κατά την άποψη του γράφοντα ο φιλότιμος αυτός ποδοσφαιριστής υπήρξε ο κορυφαίος της συνάντησης, ενώ σημείωσε με ωραία κεφαλιά κι ένα πολύ όμορφο τέρμα! Η τριάδα Σλίβκα – Καρλίτος – Τσιλούλη με το συνεχές τρέξιμό τους και το πρεσάρισμά τους, έκαναν δύσκολη τη ζωή των αντίπαλων αμυντικών, αφού δυσκολεύονταν πάρα πολύ να κατεβάσουν την μπάλα και να την προωθήσουν προς τον χώρο της μεσαίας γραμμής. Πολύ καλό υπήρξε το ντεμπούτο του Καρλίτος ο οποίος σε μερικές φάσεις έδωσε τα διαπιστευτήριά του. Ειδικά οι προσποιήσεις και η σέντρα προς τον Σλίβκα στο δεύτερο τέρμα, ήταν συνολική ενέργεια μεγάλου παίκτη. Σίγουρα στη συνέχεια έχει να δώσει πολλά στην ομάδα, αφού είναι μεν μεγάλος παίκτης αλλά όχι «βεντέτα»!

Πολύ καλή απόδοση είχε κι ο αριστερός οπισθοφύλακάς μας, Σαραμαντάς. Ο έμπειρος αμυντικός μας κράτησε με επιτυχία τη θέση του, δίχως να «τρώει» ντρίπλες από τον Ντέλετιτς, αλλά έκανε και πολλές επιθετικές ενέργειες. Γενικά, έτρεξε πολύ και ενέπνευσε εμπιστοσύνη στον τρόπο του παιχνιδιού του. Θα ήθελα να μείνω για λίγο στον Αμερικανό Στάνκο και να τονίσω πως στο Α΄ ημίχρονο υπήρξε από τους καλύτερους του παιχνιδιού. Εντυπωσιακές υπήρξαν οι μπροστινές μπαλιές του προς τους επιθετικούς μας και οι οποίες ήταν αρκετά επικίνδυνες για τους αντιπάλους. Όμως από το 65΄ και μετά η απόδοσή του έπεσε κατακόρυφα παρουσιάζοντας σημάδια κόπωσης. ΄Ετσι οι αντίπαλοι έκαναν επιθέσεις δίχως πολλά μαρκαρίσματα στο χώρο μπροστά από την αμυντική γραμμή. Εξαιρετικός υπήρξε κι ο Τσιλούλης ο οποίος μάλλον θα πρέπει να απλουστεύσει κατά τι τον τρόπο του παιχνιδιού του. Πάντως για τους αντίπαλους αποτελεί μια σημαντική μονάδα κινδύνου.

Η ΦΑΣΗ ΤΗΣ ΙΣΟΦΑΡΙΣΗΣ ΣΕ 1-1

Συνολική υπήρξε η ευθύνη παικτών μας κατά την πρώτη ισοφάριση των Βολιωτών. Ενώ όταν προωθούνταν ο Κύπριος σέντερ-μπακ Σιέλης, τον παρακολουθούσε ο Τζανετόπουλος, ο αντίπαλος άλλαξε θέση και πήγε προς τα αριστερά. Και με την εκτέλεση του κόρνερ με φόρα κάρφωσε με κεφαλιά την μπάλα στα δίχτυα μας, ευρισκόμενος εντελώς ξεμαρκάριστος στη γραμμή της μικρής μας περιοχής. ΄Ένα τέρμα τελείως αδικαιολόγητο, αφού και ψηλά κεντρικά μπακ έχουμε, αλλά και δίμετρο σχεδόν τερματοφύλακα.

Η ΦΑΣΗ ΤΗΣ ΙΣΟΦΑΡΙΣΗΣ ΣΕ 2-2

Κι ενώ φαίνονταν ο αγώνας θα τελειώσει με τρίποντο για τη φιλοξενούμενη ομάδα μας, ήρθε η φάση η οποία προσωπικά ακόμη δεν μπορώ να εξηγήσω. Δεν είναι ποτέ δυνατόν ο αντίπαλος δεξιός μπακ να πραγματοποιεί επίθεση απελπισίας και περνώντας τη σέντρα εντελώς αμαρκάριστος να πιάνει δυνατό σουτ και να στέλνει την μπάλα στα δίχτυα μας, παρά την προσπάθεια του τερματοφύλακά μας ο οποίος σίγουρα έχει το μερίδιο ευθύνης του. ΄Ηταν ένα τέρμα – ψυχρολουσία που στενοχώρησε τα μέγιστα τους Λαμιείς οι οποίοι έφυγαν μάλλον απογοητευμένοι από το τελικό αποτέλεσμα.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Υπήρξε το πρώτο παιχνίδι μας της νέας ποδοσφαιρικής χρονιάς. Παίξαμε εκτός έδρας με τον κακό μας «δαίμονα» Ν.Π.Σ. «ΒΟΛΟΣ» τον οποίο δεν έχουμε ποτέ νικήσει σε αγώνα πρωταθλήματος, είτε εντός είτε εκτός έδρας. Η ομάδα μας έπαιξε πολύ ωραία για πρώτη αγωνιστική και εκτός Λαμίας. Βάλαμε δύο ωραία τέρματα, αλλά δυστυχώς δεχθήκαμε και δυο τέρματα τα οποία δεν έπρεπε να δεχθούμε. Κι ενώ το αποτέλεσμα της ισοπαλίας εκτός έδρας δεν είναι άσχημο, οι Λαμιείς στενοχωρηθήκαμε για τον τρόπο που δεχθήκαμε τα δύο τέρματα (ειδικά το δεύτερο) και χάσαμε το τρίποντο στο τσακ! Δεν πειράζει όμως. ΄Ο,τι έγινε – έγινε. Δε θα πρέπει να βιαστούμε να βγάλουμε συμπεράσματα από τώρα. Θα πρέπει η ομάδα να δουλέψει σκληρά και θεωρώ ότι τα καλύτερα έρχονται. Οι φίλαθλοι κάθε άλλο, παρά να είμαστε απογοητευμένοι θα πρέπει. Το ποδόσφαιρο έχει όλα τα πιθανά και όλα τα απίθανα. Θα πρέπει να κοιτάξουμε μπροστά και να ενισχύσουμε όσο μπορούμε τους αθλητές μας. Η ομάδα μας είναι καλή. Σαφώς καλύτερη από πέρυσι. Η ελπίδα δεν πρέπει να μας λείπει για μια καλή πορεία στο φετινό πρωτάθλημα, αφού και θέλουμε και μπορούμε!