Η ώρα για συσπείρωση είναι ΤΩΡΑ!

Θέλοντας και μη ο ΠΑΣ Λαμία μπαίνει σε μια φάση που θα πρέπει να προστατεύσει τον οργανισμό του. Οι συνεχόμενες διαιτητικές γκέλες στα παιχνίδια του, μπορεί να μην σημαίνουν και τίποτα. Όμως υποχρέωση όλων είναι να προστατέψουν την ομάδα από όλο αυτό που συμβαίνει.

Με την επιστροφή του Λεωνίδα Βόκολου, οι «κυανόλευκοι» δείχνουν μια διάθεση να επιστρέψουν στις… εργοστασιακές τους ρυθμίσεις. Για αυτό εξάλλου και έχει βγει προς τα έξω πως ενόψει του παραθύρου για μεταγραφές το Γενάρη, θα αξιολογηθεί σύσσωμο το ρόστερ. Όποιος θεωρεί πως η Λαμία έχει πετάξει λευκή πετσέτα από τα τέλη Οκτώβρη, καλύτερα ας αλλάξει πλευρό. Σε ποιο σημεία της σχεδόν μίας δεκαετίας της στη Super League, έκανε κάτι τέτοιο για να το κάνει και τώρα;

Το αγωνιστικό σαφώς απασχολεί και σαφώς δουλεύεται για να βελτιωθεί. Δεν είναι το μόνο όμως που χρειάζεται άμεσες κινήσεις. Κι αν τα διαιτητικά σφάλματα στη Λιβαδειά δεν ήταν καμπανάκι για όλους μας, τότε πραγματικά τι άλλο περιμένετε να συμβεί; Καλώς, ή κακώς οι αποφάσεις στο παιχνίδι με τον Λεβαδειακό θα πρέπει να αφυπνίσουν. Και άμεσα!

Χωρίς βέβαια να έχουμε κάτι προσωπικό. Ούτε με τον Τάσο Παπαπέτρου, ούτε με τον Στέφανο Κουμπαράκη, που αμφότεροι μας έβγαλαν από τα ρούχα μας με τις αποφάσεις τους κόντρα στον Λεβαδειακό. Δεν είναι οι μόνοι που το έκαναν φέτος εξάλλου. Σας θυμίζουμε και την απίθανη απόφαση του Κωνσταντίνου Τσετσίλα πριν από ένα μήνα, να ακυρώσει ως επιθετικό φάουλ πάνω στον τερματοφύλακα το γκολ του Βλαχομήτρου. Σε μια φάση που ο ένας παίκτης από τον άλλον έχουν τουλάχιστον δύο μέτρα απόσταση. Και εκεί βαθμολογικά η συγκεκριμένη απόφαση κόστισε ακόμα περισσότερο, αφού εν συνεχεία η ομάδα μας ηττήθηκε.

Δεν λέμε πως υπάρχει δόλος απαραίτητα. Από την άλλη όμως, μας είναι ξεκάθαρο πως μας θεωρούν… φτωχούς συγγενείς και δεν μας λαμβάνουν υπόψιν τους. Κι αν δεν το πιστεύετε και εσείς, τότε εξηγήστε μας με λογικά επιχειρήματα γιατί ο αρχιδιαιτητής Στεφάν Λανουά όρισε τον Κουμπαράκη να βρίσκεται εκ νέου σε δεύτερο συνεχόμενο ματς της ομάδας μας στον έλεγχο του VAR. Όταν η προηγούμενη παρουσία του ήταν το λιγότερο απαράδεκτη.

Αυτό που αντιλαμβανόμαστε είναι πως ο ΠΑΣ Λαμία τη δεδομένη χρονική στιγμή διανύει μια πολύ κρίσιμη χρονική καμπή. Που εκτός από το αγωνιστικό του, έχει να αντιμετωπίσει και τους εξωγενείς παράγοντες. Κι αν για το πρώτο δεν μπορούμε να κάνουμε και πολλά, μπορούμε να το κάνουμε στο δεύτερο σκέλος.

Δεν νοείται η ομάδα μας να έχει γίνει… σάκος του μποξ από τους «παρατρεχάμενους» και ο κόσμος της να μην είναι η ασπίδα της. Δεν νοείται στην παρούσα φάση, οι οπαδοί της Λαμίας και η διοίκηση της να βάζουν τα προσωπικά τους πάνω από το κοινό συμφέρον. Δεν θα λυθεί τίποτα από τη μία μέρα στην άλλη και τα ανοιχτά ζητήματα θα παραμείνουν. Αυτή τη στιγμή όμως, υπάρχει τεράστια ανάγκη για συσπείρωση.

Κι όταν λέμε συσπείρωση εννοούμε ανάλογη εκείνης που ζήσαμε στο ταξίδι μέχρι να φτάσουμε στη Super League. Που μέσα – έξω, η Λαμία είχε τον 12ο παίκτη της υπεράριθμα στο πλευρό της. Τότε που έρχονταν στο «Αθανάσιος Διάκος» φιλοξενούμενοι και δεν ακούγονταν. Ξέρουμε τις παθογένειες που υπάρχουν στο σύλλογο και ξέρουμε το τι λέγεται. Όμως αυτή τη στιγμή δεν πρέπει να μας νοιάζει!

Θα πρέπει να γίνει σε όλους ξεκάθαρο πως χωρίς τον κόσμο του στο πλευρό του, ο ΠΑΣ Λαμία παλεύει μόνος του με τα θηρία. Και οι πιθανότητες δεν είναι με το μέρος του. Όσοι μας διαβάζετε όλα αυτά τα χρόνια, αντιλαμβάνεστε και μόνοι σας την σχέση που έχει αυτός ο σύλλογος με την πόλη. Ακόμα κι αν δηλώνουν οπαδοί άλλων ομάδων, οι Λαμιώτες στη δύσκολη βάζουν το σύλλογο της πόλης τους μπροστά. Είναι υπόθεση της πόλης ολόκληρης και όχι της ομάδας.

Κι όταν συμβεί αυτό, κανένας Κουμπαράκης, κανένας Παπαπέτρου και κανένας Τσετσίλας δεν θα έχει το θράσος να ξανά σφυρίξει όπως έκαναν μέχρι τώρα. Όπως δεν είχαν και το 1998, αφού έβγαλαν μια ολόκληρη πόλη στο δρόμο.

Το να κάνουμε κριτική και να ρίχνουμε το φταίξιμο στους άλλους είναι το μόνο εύκολο. Δεν περιμένατε εμάς όμως για να σας πούμε πως δεν βοηθάει πουθενά. Το ζήτημα είναι εμείς οι ίδιοι τι κάνουμε; Θα τους αφήσουμε να «σφάζουν» και θα μοιρολατρούμε, ή θα βγούμε μπροστά για να υπερασπιστούμε αυτό που με τόσο κόπο χτίσαμε;